1. Filtrado de paso de banda
O diplexor normalmente consta de dous filtros de paso de banda: un para a banda de frecuencia de transmisión (Tx) (por exemplo, 435-455 MHz) e outro para a banda de frecuencia de recepción (Rx) (por exemplo, 460-480 MHz). Estes filtros de paso de banda permiten que os sinais dentro dos seus respectivos rangos de frecuencia pasen mentres atenúan os sinais fóra destas bandas. Isto illa eficazmente os sinais de transmisión e recepción, evitando a interferencia entre eles. Por exemplo, un diplexor pode lograr un illamento de 30 dB ou superior entre os seus portos baixo e alto, o que é suficiente para a maioría das aplicacións.

2. Deseño de alto illamento
Os filtros de cavidade úsanse habitualmente en diplexores de cavidade debido ao seu alto factor Q e á súa excelente selectividade. Estes filtros proporcionan un alto illamento entre as dúas bandas de frecuencia, minimizando a fuga de sinal da banda de transmisión á banda de recepción e viceversa. Un alto illamento reduce o risco de interferencias entre os sinais de transmisión e recepción, garantindo un funcionamento estable do sistema de comunicación. Algúns deseños de diplexores, como os duplexores de cavidade de alto rexeitamento, poden alcanzar niveis de illamento moi altos. Por exemplo, un diplexor de cavidade de alto rexeitamento pode proporcionar niveis de illamento de 80 dB ou superiores, suprimindo eficazmente as interferencias.

3. Adaptación de impedancia
O diplexor incorpora redes de adaptación de impedancia para garantir unha boa adaptación de impedancia entre os canais de transmisión e recepción e a antena ou liña de transmisión. Unha adaptación de impedancia axeitada reduce as reflexións do sinal e as ondas estacionarias, minimizando así a interferencia causada polos sinais reflectidos. Por exemplo, a unión común do diplexor está deseñada para lograr unha excelente adaptación de impedancia, garantindo que a impedancia de entrada na frecuencia de transmisión sexa de 50 ohmios e presentando unha alta impedancia na frecuencia de recepción.

4. Segmentación espacial
Nos sistemas de comunicación co-sitio, os diplexores pódense combinar con outras técnicas como a direccionalidade da antena, a polarización cruzada e a formación de feixe de transmisión para lograr unha maior supresión da interferencia do sinal no dominio da propagación. Por exemplo, o uso de antenas direccionais xunto con diplexores pode mellorar o illamento entre as antenas de transmisión e recepción, reducindo a probabilidade de interferencia mutua.

5. Estrutura compacta
Os diplexores de cavidade presentan unha estrutura compacta, o que permite integralos con antenas ou outros compoñentes. Esta integración reduce o tamaño e a complexidade xerais do sistema, á vez que minimiza os riscos de interferencia. Por exemplo, algúns deseños de diplexores incorporan capacidades de filtrado na unión común, o que simplifica a estrutura e mantén un alto rendemento.

O/ADiplexor de cavidade de 435-455 MHz/460-480 MHzemprega filtrado de paso de banda, deseño de alto illamento, adaptación de impedancia, segmentación espacial e outras tecnoloxías para xestionar eficazmente a interferencia de sinal nos sistemas LMR. Isto garante que os sinais de transmisión e recepción funcionen de forma independente sen interferencias mutuas, mellorando a fiabilidade e a estabilidade dos sistemas de comunicación.